Szanowni Państwo,
po raz szósty spotykamy się w tym miejscu, aby ponownie razem świętować rocznicę jednego z najważniejszych wydarzeń w historii naszego kraju. 105 lat temu Polacy odzyskali niepodległość. Niepodległość, która była tak oczekiwana i upragniona przez naszych przodków.
Zastanawiałem się, co jeszcze można powiedzieć po pięknej części artystycznej przygotowanej przez uczniów szkoły podstawowej im. Armii Krajowej w Kaczórkach, po odprawionej mszy za ojczyznę?
Co można powiedzieć, aby ten dzień był wyjątkowym dla każdej i każdego z nas. Zastanawiałem się jak my postąpilibyśmy gdyby wystąpiła taka potrzeba, aby stanąć i bronić niepodległości.
123 lata zaborów, niewoli, walki z językiem polskim, z kulturą, z religią, było wystarczającym czasem, aby zniszczyć naród, zabić poczucie tożsamości, podzielić jeszcze bardziej i tak już wcześniej podzielonych, sprawić że słowo Ojczyzna, słowo Polska byłoby zapomniane.
Ile trzeba mieć w sobie wiary w zwycięstwo, ile trzeba mieć miłości do Ojczyzny, aby przez kilka pokoleń walczyć o to, by Polak był Polakiem, by mógł mówić po polsku, by mógł myśleć po polsku, by zrozumieć że są rzeczy ważniejsze niż tylko ja. To wszystko zrobili i pokazali nam ci, którzy przez 123 lata nie zapomnieli i nie przestali wierzyć, nie przestali marzyć i nie przestali walczyć. Ci, dla których nadrzędnym celem była zawsze Ojczyzna, nawet ważniejsza niż życie, ważniejsza niż rodzina, ważniejsza niż wygoda, ważniejsza niż wszystko, co mogli mieć i kim mogli być.
W tak trudnych czasach, bez prostej jak dziś komunikacji, bez telefonów bez Internetu, potrafili się organizować, potrafili walczyć, potrafili podtrzymywać ducha jedności narodowej stając się wzorem dla innych. Stając się nieśmiertelnymi, którzy nas tutaj dzisiaj zgromadzili.
Stojąc tutaj przy tablicy upamiętniającej setną rocznicę odzyskania niepodległości, tablicy na której wypisane są najważniejsze wydarzenia z naszej historii, ciągle zastanawiam się dlaczego jest nas tak mało, dlaczego co roku przychodzą tylko ci sami, aby uczcić rocznicę odzyskania niepodległości, najważniejszej dla każdego narodu. Niepodległości, która jak widzimy dzisiaj, nie jest niczym pewnym, nie jest niczym danym raz na zawsze. Sami tego doświadczyliśmy jako naród i nie potrafimy tego docenić.
W popularnym programie „Polacy za granicą” zawsze na końcu spotkania z rodakami, którzy wyjechali z Polski, padają pytania o to: Czego najbardziej brakuje Ci z Polski? I większość pytanych odpowiada, że najbardziej brakuje rodziny, i to jest zrozumiałe, ale kolejną odpowiedzią, i to jest smutne, że brakuje naszym rodakom ogórków kiszonych. Nikomu nie brakuje Ojczyzny i prawie nikt nie zamierza wrócić do Polski. Wygoda zgubiła nas kiedyś jako naród i wygodne życie sprawia, że dzisiaj nam się tak samo nie chce.
Nie chce nam się wykonać nawet takiego prostego gestu jak wywieszenie przed domem flagi w barwach biało czerwonych, złożenie symbolicznej wiązanki, wzbraniamy się aby pójść kościoła i pomodlić się w intencji Ojczyzny, wykonanie kilku prostych gestów jest dla nas zbyt trudne.
Dlatego wszystkim Państwu, którzy dzisiaj tutaj jesteście czy to z obowiązku, czy z chęci bycia wspólnotą, bycia jednym narodem, jedną społecznością, chcę serdecznie podziękować za Waszą obecność, za ten prosty gest, za to poświęcenie, za tę niedogodność i obecność mimo złej pogody, za to że chce Wam się, że chcecie przygotować dzieci do części artystycznej, że dzieciom chce się być dzisiaj tutaj razem z nami, choć może mogłyby wygodnie siedzieć przed komputerem. Dziękuję dyrektorem i nauczycielom naszych szkół dziękuję harcerzom, orkiestrze dętej, dziękuję uczniom Szkoły Podstawowej im. Armii Krajowej w Kaczórkach, przedstawicielom zakładów pracy, stowarzyszeń, że przyjmujecie zaproszenie i stawiacie się jak co roku. Dziękuję wszystkim mieszkańcom, którzy, patrząc na twarze, są stałymi uczestnikami wszystkich uroczystości patriotycznych. To postawa i przykład, który musimy dawać i do którego jesteśmy zobowiązani i gdyby nawet nikt nie organizował takich uroczystości to mamy obowiązek pamiętać o tych, którzy przez 123 lata walczyli o wolną i niepodległą Polskę.
O niepodległość musimy dbać nieustannie. Musimy o nią dbać naszymi codziennymi działaniami, angażowaniem się w życie lokalnej społeczności, pomaganiem drugiemu człowiekowi, dbaniem o przyszłość miejsca w którym wychowują się nasze dzieci.
Niech nasze czyny będą dowodem szacunku do tego o co walczyli nasi przodkowie, niech nasze czyny będą dowodem na siłę współczesnego patriotyzmu, niech nasze czyny będą inspiracją i wzorem dla przyszłych pokoleń.
Zakończę cytatem z utworu „To wychowanie” zespołu T. Love: Ojczyznę kochać trzeba i szanować, nie deptać flagi nie pluć na godło. Należy też w coś wierzyć i ufać, Ojczyznę kochać i nie pluć na godło…
Cześć i Chwała Bohaterom.
Kazimierz Misztal
Burmistrz Krasnobrodu
Krasnobród, 11.11. 2023 r.
